Cosmoball – เกมผ่าจักรวาล เป็นหนัง sci-fi สัญชาติรัสเซีย บอกเล่าเรื่องราวในโลกอนาคต จักรวาลได้จับขังตัวร้ายที่เคยทำลายดวงจันทร์แตกเป็นส่วนๆ เอาไว้ มันก็พยายามจะออกมาด้วยการปล่อยลูกบอลพลังทำลายล้างสูงมาอยู่ตลอด ทางผู้ดูแลความสงบเรียบร้อยของจักรวาลจึงหาหนทางจำกัดลูกบอลนี้ และตัวแทนของผู้ดูแลความสงบจึงนำลูกบอลอันตรายนี้มาเป็นกีฬาให้ความบันเทิงแก่ชาวโลก โดยวิธีการคือเตะกันจนบอลหมดพลังและยิงประตูฝ่ายตรงข้ามให้ได้ แต่แล้ววันนึงความอันตรายก็มาเยือนจักรวาลนี้อีกครั้ง
เอาจริงๆ แค่จะเล่าเรื่องย่อให้ฟังยังยากเลย หนังมันมีรายละเอียดอะไรยิบย่อย ยัดนู่นยัดนี่เต็มไปหมดเลย ยิ่งหนังดำเนินไปเรื่อยๆ ก็แบบ ห๊ะ!? อะไรวะ? ไอ้นั่นคืออะไร? ไอ้นี่มายังไง? เราเลยไม่รู้ว่าควรจะโฟกัสเรื่องราวอะไรกันแน่ ตัวหนังเลยดึงเราไม่อยู่สักจุดเลย
และด้วยความที่หนังใช้ชื่อว่า Cosmoball ที่ไอ้ Cosmoball กลายเป็นเพียงส่วนประกอบเล็กๆ ของหนังเท่านั้น ฉากการแข่งขันของมันก็มีน้อยเหลือเกินเมื่อเทียบสัดส่วนกับหนังทั้งเรื่องแล้ว
ไม่มีตัวละครไหนในเรื่องมีเสน่ห์เลยแม้แต่ตัวเดียว ไม่น่าดึงดูด ไม่น่าติดตาม ไม่น่าเอาใจช่วย ไม่รู้สึกรู้สาอะไรตามตัวละครทั้งนั้น การแสดงของแต่ละคนยังดูแปลกๆ ต่อกันเองด้วยซ้ำ ออกไปทางน่ารำคาญทุกตัวละครเลย โดยเฉพาะตัวละครพระเอก สิ่งเดียวที่พอทำให้เรายิ้มได้คือไอ้ปุกปุยขาวตัวยักษ์ตาฟ้าเท่านั้น
คือตัวหนังมันเล่าเรื่องได้ไม่สนุกเลย เป็นเวลาเกือบ 2 ชั่วโมงที่รู้สึกว่าค่อนข้างน่าเบื่อ และยาวนานแบบไม่มีจุดหมายปลายทางมาก ยัดนู่นยัดนี่ ยัดสถานการณ์ เล่าเรื่องแบบเชยมาก เอาจริงๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าหนังมันจะไปลงที่ตรงไหน ด้วยซ้ำ มีหลายฉากทีลุ้นแบบ “จบสักทีเหอะ” ที่สำคัญมันเป็น 2 ชั่วโมงที่เรื่อยๆ มาก ไม่มีจุดพีคเลยแม้แต่ฉากเดียว
เสียงเพลงประกอบในเรื่องก็ใส่มาบิ้วเยอะเหลือเกิน เยอะจนน่ารำคาญมากๆ
CG ในเรื่องนี้ก็ทำออกมาได้ไม่เลว โดยเฉพาะช่วงแรกๆ ที่ออกแบบโลก ออกแบบเกมกีฬา ได้สวยงาม เต็มไปด้วยสีสันเหมาะสำหรับเด็ก ก็น่ามองอยู่หรอก แต่ช่วงหลังๆ บางฉากภาพยังกระตุกเลย ยิ่งตอนต่อสู้กันท้ายๆ เรื่องของตัวเอกกับตัวร้ายยิ่งแล้วใหญ่เลย
สรุปแล้ว Cosmoball เป็นหนังที่โดยส่วนตัวแล้วเราไม่รู้จะหาความบันเทิงจากอะไรเลยจริงๆ เป็นเวลา 2 ชั่วโมงที่ยัดนู่นยัดนี่เต็มไปหมด แต่ดันไม่มีจุดพีคอะไรเลย ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าเราเด็กกว่านี้เราจะเอ็นจอยกับมันหรือเปล่านะ